DEN HAAG, 5 augustus 2023 – In een buitengewone, wereldwijde respons heeft de #OurStoryIsOne-campagne, binnen slechts enkele weken na de lancering ervan, ongekende steun ontvangen met een bereik van enkele honderden miljoenen views in traditionele en sociale media. Het momentum is versterkt door een stortvloed aan verklaringen van VN-functionarissen, hoogwaardigheidsbekleders, regeringsvertegenwoordigers, parlementariërs, Nobelprijswinnaars, kunstenaars, prominente personen, leden van het publiek en zelfs van mensen die momenteel in Iran in de gevangenis zitten.

Honderden openbare evenementen, officiële steunbetuigingen, artistieke bijdragen, mediaartikelen en nog veel meer hebben de #OurStoryIsOne-campagne sinds de lancering op 18 juni een boost gegeven

Het thema van de campagne, doordrenkt van het principe van gemeenschappelijke bestemming, geeft uitdrukking aan de roep om eenheid en vraagt iedereen om zichzelf te zien als draden die onderdeel zijn van het tapijt van een diverse maar enkele, onderling verbonden groep. De krachtige boodschap van deze jaarlange campagne is een gedeeld streven naar essentiële waarden en principes, in het bijzonder de verwezenlijking van gelijkwaardigheid van man en vrouw en een gemeenschappelijke visie voor een welvarende toekomst.

“Vier decennia geleden, toen de Iraanse regering op brute wijze tien vrouwen en meisjes executeerde in Shiraz, Iran, vanwege het feit dat zij het Bahá’í-geloof aanhingen, dachten ze dat ze hun namen uit de geschiedenis uitwisten”, zegt Simin Fahandej, vertegenwoordiger van de Bahá’í International Community bij de Verenigde Naties in Genève.

“Ze wisten niet dat hun meedogenloze daad in plaats daarvan tientallen jaren later een beweging van eenheid zou ontketenen, waardoor hun namen internationaal bekend zouden worden als wereldwijde symbolen van toewijding aan het gelijkheidsbeginsel, en miljoenen, niet alleen in Iran maar over de hele wereld, deze vrouwenverhalen als hun eigen verhaal zien. De Our Story Is One-campagne sluit aan bij de diepste ambities van bevolkingsgroepen over de hele wereld om tot eenheid te komen in plaats van tot verdeeldheid en om de onderlinge verbondenheid van onze verhalen te zien. Dit geeft een sterk signaal af aan de Iraanse regering dat onrecht en het vergieten van onschuldig bloed uiteindelijk niet zullen slagen.”

De Bahá’í International Community (BIC) lanceerde op 18 juni de eenjarige wereldwijde #OurStoryisOne-campagne ter ere van de 40e verjaardag van de executie van 10 bahá’í-vrouwen in Shiraz, Iran, die allemaal op dezelfde avond werden opgehangen vanwege hun geloof. De BIC wijdde de verjaardag en de campagne aan alle Iraanse vrouwen die, ongeacht hun geloof en achtergrond, hebben verlangd naar gelijkwaardigheid in het land en die nog steeds worden geconfronteerd met onderdrukking voor het zoeken naar gerechtigheid. De campagne roept op tot artistieke bijdragen, verklaringen en herdenkingsevenementen om de tien vrouwen en alle vrouwen in Iran te eren.

In slechts een paar weken tijd heeft Our Story Is One al duizenden kunstwerken ontvangen: schilderijen, tekeningen, liedjes, gedichten, afbeeldingen, video’s, illustraties, sculpturen, glas-in-loodkunst, theatervoorstellingen en andere vormen van artistieke inspanningen. De bijdragen blijven binnenstromen en worden dagelijks gepubliceerd op de Instagram-pagina van de campagne.

Een wereldwijde Twitter-storm die op 18 juni werd gehouden, was trending in Iran en in acht andere landen op vier continenten, in Australië, Canada, India, Ierland, Nederland, Noorwegen, Zwitserland en het Verenigd Koninkrijk. Een schitterende reeks prominente persoonlijkheden gaf ook hun steun, waaronder regeringsfunctionarissen, parlementariërs, VN-functionarissen, activisten, journalisten, kunstenaars en mensenrechtenleiders over de hele wereld. De Twitter-storm bereikte samen met andere web- en sociale mediaplatforms zo’n 250 miljoen views in meer dan 33 talen.

Traditionele media – televisie en gedrukte media – zorgden ook voor een aanzienlijke versterking van de zichtbaarheid van de campagne wereldwijd. Perzischtalige televisie, digitale en satellietradiozenders zendden meer dan 65 tv-programma’s en radioreportages uit, sommige met Engelse ondertiteling, waaronder documentaires, interviews en discussieprogramma’s. Dit komt bovenop een groot aantal artikelen dat is gepubliceerd door Perzische gedrukte media.

Naast de Perzischtalige media, brachten televisie- en gedrukte mediabureaus over de hele wereld artikelen en interviews in veel verschillende talen, waardoor het bereik en de impact van de campagne verder werden vergroot. Het geschatte bereik van de campagne via traditionele media wordt geschat op enkele honderden miljoenen. Bij dit aantal komen nog de duizenden mensen die de herdenkingsbijeenkomsten van het evenement bijwoonden en de bekendheid met de campagne via lokale media en kanalen.

Duizenden publieke steunbetuigingen zijn binnengestroomd van invloedrijke figuren uit de hele wereld. Een groep vrouwelijke Nobelprijswinnaars leende haar stem aan de campagne door een gezamenlijke verklaring af te geven, waarin stond dat de offers van de tien “een nieuwe generatie vrouwen hebben geïnspireerd die weigeren het zwijgen op te leggen en bereid zijn grote ontberingen te doorstaan om in een welvarender en rechtvaardiger Iran. Het verhaal van de veerkracht van Iraanse vrouwen in het licht van vervolging is een gedeeld verhaal, dat de grenzen van geloof en achtergrond overstijgt.”

Tientallen bekende artiesten waaronder Mark Ruffalo, Penn Badgley, Nazanin Boniadi, Rainn Wilson, Omid Djalili, Justin Baldoni, Eva LaRue en anderen herhaalden ook de oproep en boodschap van de campagne. Mark Ruffalo verklaarde: “40 jaar geleden brachten tien bahá’í-vrouwen het ultieme offer voor #genderequality. De zoektocht gaat verder nu vrouwen het voortouw hebben genomen in #Iran.” Justin Baldoni maakte een bewegende animatievideo over de 17-jarige Mona Mahmoudnejad, de jongste van de tien geëxecuteerde vrouwen.

De hoogtepunten van de campagne waren onder meer een wereldwijde golf van evenementen en herdenkingen ter ere van de tien en alle vrouwen in Iran; een stortvloed aan artistieke bijdragen van individuen over de hele wereld; openbare verklaringen van opmerkelijke figuren; en media-aandacht en speciaal voor het jubileum en de campagne gemaakte documentaires.

Een wereldwijde golf van evenementen

In een wereldwijde uitdrukking van eenheid, geïnspireerd door de campagne, werden en worden er over de hele wereld evenementen op internationaal, nationaal en lokaal niveau gehouden.

Op internationaal niveau trok een herdenkingsevenement, georganiseerd door de BIC en het Britse Bahá’í Office of Public Affairs in Central Hall Westminster in Londen, een publiek van meer dan 150 hoogwaardigheidsbekleders, waaronder VN- en Britse regeringsfunctionarissen, parlementariërs en vooraanstaande mensenrechtenactivisten. Speciale opmerkingen werden gedeeld door Javaid Rehman, Speciale VN-rapporteur voor de mensenrechtensituatie in Iran; Fiona Bruce, de Speciale Gezant van de Britse premier voor vrijheid van religie of levensovertuiging; Britse parlementariërs, een vertegenwoordiger van Amnesty International en gerenommeerde internationale advocaten en persoonlijkheden.

De Britse parlementariër Jim Shannon merkte in een emotionele toespraak die het publiek tot tranen toe bewoog op: “Ondanks de wreedheid van het regime, inspireren deze vrouwen ons vandaag de dag nog steeds. Ik zeg dit, we zullen ze niet vergeten en we zullen er alles aan doen om hun strijd voor gelijkheid te ondersteunen.”

Tijdens de herdenking werden ook fragmenten vertoond uit een grote nieuwe documentaire van Radio Farda, Before Sunrise, geproduceerd voor de campagne. Het volledige evenement en de opmerkingen kunnen hier worden bekeken.

Tijdens een zitting van het Europees Parlement werd de executie van de 10 vrouwen belicht en hoorden parlementsleden live getuigenissen van één van de familieleden van de tien vrouwen. De voorzitter van de delegatie, Cornelia Ernst, en de vicevoorzitter, Bart Groothuis, merkten beiden op hoe ontroerd ze waren door het verhaal van de tien vrouwen en uitten zij hun zorgen over de huidige situatie van de bahá’ís. Na de bijeenkomst herhaalde de vicevoorzitter de toewijding van het Europees Parlement aan de situatie van de bahá’ís en andere minderheden in Iran, waarbij hij zei dat de behandeling van minderheden in Iran “voortdurend op felle tegenstand van het Europees Parlement zal stuiten”.

Daarnaast ontving een regionaal BIC-evenement, georganiseerd door het BIC-kantoor van de Europese Unie in Brussel, ook steun voor de campagne van de Verenigde Naties, Europese functionarissen en vertegenwoordigers van het maatschappelijk middenveld.

Continentale evenementen

Herdenkingen werden gehouden in alle vijf continentale bahá’í-Huizen van Aanbidding – bahá’í-tempels en gebedshuizen op continentaal, nationaal en lokaal niveau die voor iedereen toegankelijk zijn – in Australië, Chili, Duitsland, India en de Verenigde Staten. De evenementen bevatten opmerkingen van regeringsfunctionarissen en parlementariërs, prominente personen, maar ook artistieke presentaties, muziek en verhalen die werden gedeeld door familieleden van de tien vrouwen.

In Australië woonden meer dan 800 mensen het evenement bij in het Huis van Aanbidding in Sydney, waar burgemeesters, geloofsleiders, parlementariërs, vertegenwoordigers van overheidsinstanties en maatschappelijke groeperingen samenkwamen. Het Australische parlementslid Sophie Scamps merkte tijdens de toespraak op dat “deze moedige vrouwen hun gemeenschap dienden en een positieve bijdrage leverden aan hun land” toen ze werden geëxecuteerd. Het evenement werd verder verrijkt met een kunsttentoonstelling waarin enkele van de bijdragen voor de campagne in Australië te zien waren, waaronder een collage, een video van een interpretatieve dans, handwerk, poëzie en een origineel lied uitgevoerd door een trio jongeren.

Het Chileense Huis van Aanbidding organiseerde een evenement dat werd bijgewoond door meer dan 100 mensen, waaronder overheidsinstanties, vertegenwoordigers van de media en maatschappelijke organisaties. Het programma omvatte oprechte persoonlijke verhalen van de zus van een van de geëxecuteerde vrouwen, een herinnering aan de pijn die nog steeds door zoveel families wordt gevoeld. Een symbolische processie van tien vrouwen, elk met een enkele bloem, betrad toen het podium, waarbij elke bloem een van de tien geëxecuteerde vrouwen vertegenwoordigde. Vervolgens werden twee ontroerende dansstukken uitgevoerd door groepen jonge vrouwen. Het programma werd afgesloten met het zingen en bidden van het koor van het Huis van Aanbidding.

In Duitsland woonden meer dan 350 mensen het herdenkingsevenement bij dat werd gehouden in het Huis van Aanbidding in Langenhain, nabij Frankfurt. Onder de notabele deelnemers waren het hoofd van de gemeenteraad van Hofheim, Andreas Hegeler, en de burgemeester van de stad Hofheim, Christian Vogt. Het programma bestond uit bijdragen van overheidsfunctionarissen, verhalen over de tien vrouwen en een toneelstuk van een groep jongeren uit Gauangelloch. De heer Vogt postte later op Instagram en zei: “Ik was diep ontroerd door het evenement van gisteren. Ik heb de bahá’í-gemeenschap uitgenodigd om het toneelstuk over de tien dappere vrouwen opnieuw op te voeren in het gemeentehuis als onderdeel van onze Interculturele Week.”

Meer dan 300 aanwezigen kwamen samen voor het herdenkingsevenement dat werd gehouden in het Huis van Aanbidding in Delhi, India, met ontroerende voordrachten van poëzie en liederen die speciaal voor de campagne waren gecomponeerd en geschreven, evenals verhalen over de levens van de tien vrouwen. Het evenement culmineerde in collectieve gebeden voor de tien en alle vrouwen in Iran. Bij het aanbreken van dezelfde dag – 18 juni, de datum van de executies – kwam ook de bahá’í-gemeenschap van Delhi samen om gebeden en eerbetoon te brengen in het Huis van Aanbidding ter nagedachtenis aan het offer van deze tien en alle vrouwen in Iran.

In Wilmette, Illinois, VS, kwamen nog eens 200 mensen bijeen voor een herdenkingsbijeenkomst in het bahá’í-Huis van Aanbidding. Op het programma stond een ontroerend muzikaal eerbetoon aan de geëxecuteerde vrouwen, opmerkingen van een lid van het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden, Jan Schakowsky, en zeer persoonlijke verhalen van Ruhi Jahanpour, een medegevangene van de tien vrouwen. Beelden van de vrouwen verschenen op schermen aan weerszijden van mevrouw Jahanpour terwijl ze verhalen deelde over de steun die de vrouwen elkaar betoonden tijdens de maanden van harde ondervragingen en martelingen. De verhalen van mevrouw Jahanpour lieten het publiek diep ontroerd achter in een verbijsterde, eerbiedige stilte.

In haar verklaringen zei Congreslid Schakowsky: “Ik ben zo geïnspireerd en gesterkt door wat ik vandaag al heb gehoord en wat ik in het verleden heb gehoord over waar u voor staat als leden van het Bahá’í-geloof.”

Ze kondigde ook de introductie aan van Huisresolutie 492, die niet alleen de vervolging van de bahá’ís van Iran veroordeelt, maar ook specifiek aandacht vraagt voor de executie van de tien vrouwen in Shiraz 40 jaar geleden. De resolutie werd ingediend met in eerste instantie 28 co-sponsors van het Congres – een ongekend aantal initiële co-sponsors onder congresresoluties over de vervolging van de bahá’ís in Iran gedurende ten minste 20 jaar.

Evenementen op landelijk niveau

De boodschap van de campagne kreeg wereldwijd weerklank via een cascade van evenementen op nationaal en lokaal niveau. Elk evenement bracht unieke nationale en lokale culturen tot uitdrukking terwijl tegelijkertijd de levens van de tien vrouwen en alle Iraanse vrouwen mijlenver weg in hun strijd voor gelijkheid werden gevierd.

Sommige gemeenschappen breidden het thema van Our Story Is One uit naar kwesties in hun land, waarbij diverse groepen vrouwen werden betrokken bij een discours rond diversiteit en gelijkwaardigheid. Het verhaal van eenheid van de campagne heeft veel weerklank gevonden over de hele wereld en koestert het principe van eenheid door een echt voorbeeld te zijn van vrouwen wier verhalen over veerkracht in het licht van vervolging een gedeeld verhaal zijn geworden met andere vrouwen in Iran en over de hele wereld.

In Oost-Timor kwamen bijvoorbeeld meer dan 120 mensen bijeen voor een herdenkingsbijeenkomst voor de campagne, waarbij dorpsleiders en leden van de gemeenschap samenkwamen. Het dorpshoofd van Faról merkte in een krachtige verklaring op: “De verhalen van deze tien vrouwen en het onrecht waarmee ze werden geconfronteerd, is ook het verhaal van vrouwen in dit land die discriminatie van een andere soort hebben ervaren, maar daarboven zijn uitgestegen. Sterker nog, hun verhaal en hun streven naar gerechtigheid is zelfs over de hele wereld hetzelfde.” Het evenement omvatte verhalen en optredens over de tien vrouwen.

Meer dan 100 mensen woonden een herdenkingsbijeenkomst bij op University College Dublin, Ierland. Het evenement begon met een processie van tien vrouwen die het podium overstaken en een rode roos in een vaas plaatsten, terwijl elk van de tien geëxecuteerde vrouwen werd genoemd en haar foto op een groot scherm werd geprojecteerd. Dit aangrijpende eerbetoon bracht de aanwezigen tot tranen toe. Het programma ging verder met opmerkingen van de Iraanse mensenrechtenactivist Mansoureh Behkish, die de heersende uitdagingen naar voren bracht waarmee degenen die strijden voor gelijkheid in Iran worden geconfronteerd. Het evenement omvatte ook beeldende kunst, met poëzielezingen en theatervoorstellingen, traditionele Ierse Uileann-pijpmuziek en een origineel lied van Luke Slott, allemaal gecomponeerd en voorbereid voor de gelegenheid.

In Zuid-Afrika werd een herdenking gehouden in het Nationale Bahá’í-centrum in Johannesburg, met opmerkingen van prominente personen. De voorzitter van de Moslimraad, Jama Khadim Sephooa, zei in zijn commentaren dat wat de Iraanse regering heeft begaan onaanvaardbaar was en niet in overeenstemming met de leer van de islam, en bood zelfs zijn excuses aan namens de moslimgemeenschap voor de executie van de tien vrouwen van Shiraz. Een andere invloedrijke stem in het panel, Yashika Singh, het hoofd religie bij de South African Broadcasting Corporation, drukte haar verdriet uit in haar opmerkingen en zei dat deze vrouwen “hun land van groot nut hadden kunnen zijn” als ze niet waren vermoord. Deelnemers aan de bijeenkomst deelden dat het evenement “ogen openend” en “ontroerend” was.

In Vancouver, Canada, kwamen meer dan 600 mensen bijeen voor een herdenkingsbijeenkomst met inheemse leiders, stadsambtenaren, hoogwaardigheidsbekleders, academici en journalisten. Het evenement begon met een inheemse ceremoniële zegening door vertegenwoordigers van verschillende Coast Salish-gemeenschappen, gevolgd door een keynote-toespraak en originele muzikale composities ter ere van de tien vrouwen, evenals poëzie en liederen. Een familielid van twee van de geëxecuteerde vrouwen – een moeder en een dochter die samen zijn opgehangen – Nahid Eshragi Mazloum, deelde ontroerende herinneringen aan haar moeder en zus tijdens het evenement.

In Brazilië hield het Nationaal Congres in Brasília een openbare hoorzitting om mensenrechtenschendingen tegen de bahá’ís van Iran aan te pakken, die werd bijgewoond door parlementariërs, regeringsfunctionarissen en maatschappelijke groeperingen. Met een krachtig gebaar hielden alle aanwezigen foto’s van de vrouwen omhoog en federaal plaatsvervanger Erika Kokay, voorzitter van de sessie, nodigde de aanwezigen uit om een moment van stilte in acht te nemen “ter ere van de tien vrouwen die tegelijkertijd werden geëxecuteerd, voor wat zij vertegenwoordigen, en voor hun voorbeelden die ons leven kunnen leiden, hun voorbeelden van geloof en moed, en van het onder ogen zien van allerlei onenigheid.”

In Samoa werd een evenement gehouden waaraan verschillende gemeenschappen in het land deelnamen als bijdrage aan de Our Story Is One-campagne. Het programma bevatte emotionele persoonlijke verslagen van een familielid van een van de tien, evenals verhalen van jongeren over de vrouwen, die iedereen, zelfs kinderen, tot tranen toe bewogen. De jongeren presenteerden ook een voorstelling die hun standpunt tegen vervolging en wreedheid liet zien, in plaats daarvan toonden ze een wereld waarin iedereen samenwerkte. Er werd ook gediscussieerd over hoe de verhalen van deze vrouwen een inspiratie kunnen zijn en een voorbeeld van opoffering op het pad van gelijkheid, rechtvaardigheid en dienstbaarheid aan anderen. Het programma werd afgesloten met een vertoning van een video over de tien vrouwen.

In Zweden organiseerde de plaatsvervangend burgemeester van Stockholm, Anders Österberg, samen met de bahá’í-gemeenschap van het land een herdenkingsevenement in het stadhuis van Stockholm, de locatie van het Nobelprijsbanket. In zijn aangrijpende opmerkingen las dhr. Österberg voor uit een essay van Zarrin Moghimi, een van de tien geëxecuteerde bahá’í-vrouwen.

In India werd naast het evenement in het House of Worship nog een evenement op nationaal niveau georganiseerd voor de campagne als onderdeel van de G20-conferentie door de Confederation of World Religions. De bijeenkomst werd gehouden in een vooraanstaand conferentiecentrum van de regering van India. Als onderdeel van het evenement werd door de deelnemers een moment van stilte in acht genomen voor de tien vrouwen.

In Slowakije stelde Martinus, de grootste boekhandel van het land, naast een evenement voor de campagne, in een zeer creatieve steunbetuiging een bannertentoonstelling samen van de tien bahá’í-vrouwen, door ze in verschillende delen van de winkel te plaatsen, samen met schilderijen en kunstwerken die zijn ontvangen voor de Our Story is One-campagne. De tentoonstelling had “afneembare” posters van de vrouwen met de #OurStoryIsOne-boodschap die mensen konden vasthouden en waarmee ze foto’s konden maken om online te publiceren als een gebaar van steun.

In Duitsland organiseerde de Duitse mensenrechtenorganisatie Hawar Help, naast het evenement in het House of Worship, samen met de Duitse bahá’í-gemeenschap een Instagram Live-paneldiscussie. Twee prominente mensenrechtenactivisten, Düzen Tekkal en Daniela Sepehri, en een nichtje van een van de tien geëxecuteerde bahá’í-vrouwen spraken op het evenement dat werd gemodereerd door journaliste Shila Behjat.

Openbare evenementen die werden georganiseerd ter herdenking van de executie van de tien vrouwen werden ook gehouden door inheemse gemeenschappen in Australië, Canada en de Verenigde Staten, en in vele andere landen zoals Oostenrijk, Brazilië, Canada, Finland, Frankrijk, Ierland, Koeweit, Luxemburg, Tsjechië, Nederland, Nieuw-Zeeland, Noorwegen, Portugal, Spanje, Zweden, Koeweit, en vele andere evenementen op lokale en buurtniveaus.

Foto’s van deze evenementen zijn te zien op de Instagram-pagina van de campagne.

Artistieke bijdragen

De oproep voor artistieke bijdragen van de campagne heeft ook geresulteerd in een buitengewoon scala aan artistieke werken. Duizenden prachtige schilderijen, tekeningen, liedjes, gedichten, afbeeldingen, video’s en andere vormen van kunst zijn tot nu toe opgedragen door artiesten en muzikanten over de hele wereld en de bijdragen van solidariteit die weerklinkt in de taal van de kunsten blijven binnenstromen.

Een bekende Nigeriaanse zanger, RMixy, componeerde en wijdde een ontroerend lied aan de campagne, vergezeld van een videoclip uitgevoerd met leden van de Nigeriaanse gemeenschap. De tekst zegt: “Is het verkeerd om voor gerechtigheid te werken? / Is het verkeerd om voor gelijkheid te werken? / Ons verhaal is één, over de hele wereld is ons verhaal één.” Jack Lenz, een componist, songwriter en zanger, wiens originele muziekvideo “Mona With the Children” een van de beste muziekvideo’s was in 1985, componeerde en zong een nieuw lied voor de campagne met de titel “Our Story is One”. Een prominente zanger uit Nieuw-Zeeland, Grant Hindin Miller, wijdde ook een lied aan de campagne met de titel “Ten Angels“. En de productieve Ierse singer-songwriter, Luke Slott, componeerde een nummer met de titel “To Die With you”, dat hij live uitvoerde tijdens het Ierse herdenkingsevenement.

Vele andere mooie en ontroerende muzikale bijdragen, waaronder koor– en operaliederen zijn gecomponeerd en opgedragen aan de campagne vanuit de hele wereld, onder meer uit Oostenrijk, Canada, Frankrijk, India, Nederland, Spanje, de Verenigde Staten en andere landen, evenals liederen in het Arabisch en Perzisch. De veelheid aan ontvangen nummers is beschikbaar op de Instagram-pagina van de campagne.

Een schilderij van de bekende kunstenaar Shirin Sahba toont een jong meisje dat staat terwijl ze opkijkt naar tien vogels die overvliegen en die de tien geëxecuteerde vrouwen en de voortdurende strijd voor gelijkheid symboliseren. Onder de duizenden ontvangen kunstwerken bevinden zich prachtige borduursels, illustraties, verschillende soorten schilderijen, waaronder aquarellen, collage en acryl, schetsen, tekeningen, glas-in-loodkunst, textielkunst, wandtapijten, handwerken, steensculpturen, grafische kunst, video’s, sieraden, animaties, theatervoorstellingen, kalligrafie in het Arabisch en Perzisch, en portretillustraties van elke van de tien in 1983 geëxecuteerde vrouwen, namelijk Mona Mahmoudnejad, Ezzat Janami Eshraghi, Roya Eshraghi, Simin Saberi, Nosrat Ghufrani Yaldaie, Shahin (Shirin) Dalvand, Zarrin Moghimi-Abyaneh, Akhtar Sabet, Tahereh Arjomandi Siyavashi, Mahshid Niroumand, en vele verschillende vormen van grafische en geïllustreerde kunst en artistiek werk. Ook werden kunstwerken en liedjes van kinderen, jongeren en jeugd ontvangen.

De kunst is echt universeel en komt uit alle hoeken van de wereld, waaronder Argentinië, Australië, Brazilië, Canada, Chili, waaronder een theatervoorstelling aldaar, India, Ierland, Italië, Maleisië, Mexico, Filippijnen, Zwitserland, Oost-Timor, Turkije, Zuid-Afrika, de Verenigde Staten en vele andere landen.

De bijdragen omvatten ook een groot aantal gedichten in verschillende talen en uit verschillende landen. Een gedichtbijdrage luidde: “Voor mijn zussen mijlenver weg / ons bloed loopt hetzelfde / onze beproevingen niet / Jullie harten zijn sterk! / mijn hart kan de pijn als zodanig niet / zelfs maar doorgronden / het doet pijn voor mijn zussen, mijn moeders, mijn dochters / met tientallen jaren van onderdrukking / gloeiend van uithoudingsvermogen / verlangend van geduld/ verenigend naar emancipatie”. Een ander gedicht luidde: “Aan mijn zustervrienden die ik nooit eerder heb ontmoet / weggenomen voor hun tijd / ze dachten dat ze liefde en geloof konden doden / die zich alleen maar vermenigvuldigden / en zich wijd en zijd verspreidden als een wildvuur / om vandaag bij ons te zijn / om ons te overspoelen / om ons mee te nemen in hun verhalen / want ons verhaal is tenslotte één”.

Er zijn nog veel meer gedichten bijgedragen die te vinden zijn op de Instagram-pagina van de campagne.

Openbare steunbetuigingen

In een andere overtuigende manifestatie van de resonerende boodschap van de campagne, hebben honderden vooraanstaande personen de oproep van Our Story Is One herhaald, waardoor wijdverspreide deelname aan de campagne werd gestimuleerd. Deze invloedrijke figuren hebben voor een impuls gezorgd en hun steun onderstreept het potentieel van de campagne om een verenigd mondiaal discours te creëren over gelijke rechten voor vrouwen en mannen.

De minister van Buitenlandse Zaken van Nieuw-Zeeland, Nanaia Mahuta, gaf een verklaring af voor de campagne waarin ze de tien geëxecuteerde bahá’í-vrouwen prees omdat ze “weigerden afstand te doen van hun geloof” en door hun opoffering en moed te benadrukken. De bevolking van Nieuw-Zeeland stond achter de bevolking van Iran, zei ze, “in het bijzonder degenen die onderdrukt worden door de Islamitische Republiek”, en drong aan op “respect voor religieuze minderheden overal”.

De Australische mensenrechtencommissaris, Lorraine Finlay, zei over de tien vrouwen dat hun “herinneringen worden geëerd door degenen die blijven streven naar gendergelijkheid en gerechtigheid in #Iran en over de hele wereld.”

Leden van het Europees Parlement, leiders van het maatschappelijk middenveld en mensenrechtenactivisten in Europa legden ook verklaringen af. Europees Parlement-leden Frances Fitzgerald, Rasa Juknevičienė, Antoni Comin, Hannah Neumann, Sirpa Pietikäinen, Salima Yenbou en Isabel Wiseler deelde openbare steunbetuigingen voor de campagne.

Mevrouw Juknevičienė zei dat hoewel het 40 jaar geleden was dat de Iraanse regering “in één nacht tien bahá’í-vrouwen ophing”, het vandaag de dag ook een “horror is die door vrouwen in Iran wordt beleefd”. Mevrouw Pietikäinen zei, “We zijn verenigd met de Iraanse bahá’í-vrouwen in de strijd voor hun rechten.”

De campagne werd verder onder de aandacht gebracht in het Europees Parlement, onder meer op een evenement over minderheden in Iran en op een bijeenkomst van de Sacharov Fellowship. Bovendien zei Manel Msalmi, adviseur internationale zaken bij het Europees Parlement dat de herdenking van deze executies een gelegenheid is om “bahá’í-zusters in Iran en vrijheid van religie en vrijheid van meningsuiting” te steunen.

De directeur van het kantoor voor Europese en internationale zaken van de Kerk van de Heiligen der Laatste Dagen, Francesco Di Lillo, tweette ook ter ondersteuning van de Our Story is One-campagne en zei: “Ik voel me gezegend dat ik leef zonder bedreigingen voor mijn eigen leven… des te meer als ik zulke voorbeelden van moed en geloof leer kennen. #OurStoryIsOne”

De Nederlandse Speciaal gezant religie of levensovertuiging, Bea ten Tusscher, was een van degenen in het land die hun stem lieten horen ter ondersteuning van de campagne door middel van verklaringen.

Ook in Oostenrijk kreeg de campagne veel steun. Drie parlementsleden – Martin Engelberg, Hans Stefan Hintner en Robert Laimer – samen met de voorzitter van PEN Austria, spraken nadrukkelijk hun solidariteit uit. De Oostenrijkse diplomaat Shoura Hashemi tweette haar steun en benadrukte dat individuen van alle geloven, zowel vrouwen als mannen, vandaag vurig streven naar vrijheid in Iran. Cornelia Pessenlehner, de president van Business and Professional Women Austria, gaf haar steunbetuiging aan de campagne.

In een ontroerend eerbetoon zei senator Marilou McPhedran uit Canada: “Op de 40e verjaardag van de tien bahá’í-vrouwen in Iran, zijn we verenigd in het eren van hun nagedachtenis en de talloze andere Iraanse vrouwen van alle religies die hebben offerden hun leven voor gerechtigheid en gelijkheid. Hun veerkracht ondanks onvoorstelbare tegenspoed dient als een blijvend baken van moed en kracht. Mogen hun offers… dienen als een krachtige oproep tot actie voor ieder van ons om solidair te zijn met degenen die vandaag de dag nog steeds vervolgd worden.”

In een ander ontroerend gebaar overhandigde een Canadese minister van het provinciale parlement een certificaat ter ere van de tien geëxecuteerde bahá’í-vrouwen tijdens een herdenkingsbijeenkomst in Toronto.

Het bereik van de campagne in Brazilië leidde tot veel steunbetuigingen op hoog niveau van de regering en het maatschappelijk middenveld, waaronder een vertegenwoordiger van het Ministerie van Mensenrechten, João Moura, zes wetgevende afgevaardigden, Chico Alencar, Luiz Couto, voorzitter van de Mensenrechtencommissie van de Kamer van Afgevaardigden Luizianne Lins, Erika Kokay, Padre João (1, 2 , 3, 4), Ana Pimentel, en de voorzitter van de mensenrechtencommissie van de federale senaat, senator Paulo Paim. Een voormalig parlementariër, Eduardo Jorge, gaf ook een verklaring af op Twitter en Instagram.

Luiza Helena Trajano, voorzitter van de groep Women of Brazil, evenals haar organisatie, hebben ook verschillende verklaringen van steun afgegeven. Het Braziliaanse Conectas Human Rights heeft bij twee gelegenheden zijn steun betuigd (1, 2) en er is een verklaring afgegeven door de Nationale Raad van Christelijke Kerken.

Een populaire Braziliaanse heavy metal-zanger, Ian Garbinato, zette videoverklaringen op Instagram, Twitter, TikTok en YouTube en deelde nadrukkelijk zijn steun voor de campagnetaal.

In India hebben meer dan twee dozijn functionarissen, notabelen, advocaten en mensenrechtenorganisaties openbare verklaringen afgelegd ter ondersteuning van de campagne, waaronder mevrouw Nuzarath Jahan, vice-president van de Republikeinse Partij van India, V. Mohini Giri, voormalig voorzitter van de Nationale Vrouwencommissie van India, Jyotika Kalra, voormalig lid van de Nationale Mensenrechtencommissie van de regering van India, Shabnam Hashmi, een gerenommeerd vrouwenactiviste, Yogita Bhayana, vooraanstaand sociaal activist, en Hyun Hee Ban, hoofd sociaal beleid bij UNICEF in India.

In Duitsland hebben verschillende parlementsleden en leden van het Huis van Afgevaardigden, Renata Alt, Franziska Kersten, Petra Pau, Pippa Schneider, Anne Shepley, en Carsten Schatz legden openbare verklaringen af ter ondersteuning van de campagne. Mevrouw Kersten sprak over een van de tien vrouwen, Roya Eshraghi, en zei: “Roya, die werd geëxecuteerd met haar moeder en slechts twee dagen na haar vader, studeerde diergeneeskunde net als ik totdat ze van de universiteit werd gestuurd vanwege haar religieuze overtuigingen. ” De heer Schatz zei: “Ik steun de #OurStoryIsOne-campagne om de geëxecuteerde vrouwen te eren en de lange strijd voor gendergelijkheid voor vrouwen van alle religies en achtergronden.”

Ahmed Shaheed, de voormalige Speciale VN-rapporteur voor zowel de mensenrechten in Iran als de vrijheid van religie of levensovertuiging, zei dat hij zich aansloot bij “alle mensenrechtenverdedigers ter ere van de nagedachtenis van tien dappere en eervolle bahá’í-vrouwen uit Shiraz die hun leven 40 jaar geleden gaven.” Javaid Rehman, de huidige Speciale rapporteur voor mensenrechten in Iran, zei in zijn verklaring dat “we vandaag de nagedachtenis eren van tien bahá’í-vrouwen van Shiraz die het ultieme offer brachten voor hun geloof.”

In Frankrijk legde Ghaleb Bencheikh, de voorzitter van de Fondation de l’Islam de France, een publieke verklaring af voor de campagne, waarin hij verklaarde: “Zij gaven hun leven voor vrijheid, gelijkheid, waarheid, oprechtheid en rechtvaardigheid. Laten we moed vieren en de onoverwinnelijke hoop dat de nacht zal worden gevolgd door de dageraad. Dit is waarom we hier zijn, dit is onze inspanning, onze onvermoeibare inspanning, en we zullen slagen.” Andere prominente figuren zoals Antoine Spire, president van PEN France en Yves Bomati, een vooraanstaand historicus over Iran, sloten zich ook aan bij de campagne met openbare verklaringen.

In Spanje betuigden prominente mensenrechtenfiguren zoals Christiane Borowski, Fariba Ehsan, Eulàlia Pascual Lagunas, Nilufar Saberi, Rosa Meneses, Manuela Mesa en anderen hun steun voor de campagne met openbare verklaringen.

Ondersteuning op hoog niveau in Noorwegen omvatte de voorzitter van het Noorse parlement, Masud Gharahkhani, evenals een parlementslid, Mona Fagerås, die hun steun betuigden aan de bahá’ís in Iran en de Our Story Is One-campagne. In de weken voorafgaand aan de campagne stond de vertegenwoordiger van de Noorse bahá’ís voor het parlement om licht te werpen op de aangrijpende uitvoering van de tien vrouwen en de wereldwijde campagne ter ere van hen.

Een groot aantal andere leiders en organisaties uit het maatschappelijk middenveld namen ook deel aan de campagne, waaronder Amnesty International, evenals hun bureaus of vertegenwoordigers in Australië, Spanje en Zweden. Combat Antisemitism, Citizens for Global Solutions, Stop Femicide Iran, Christian Solidarity Worldwide, Open Doors International, Human Rights Without Frontiers, CAP pour la Liberté de Conscience, en Religions for Peace. De FoRB Women’s Alliance, de Women of Brazil Group, de Iranian Women’s Association in Australië, de Society for Threatened Peoples, India’s Human Rights Defense International, de Noorse Stefanus Alliance, en anderen.

Prominente Iraniërs

Een aanzienlijke stroom van steun kwam van bekende Iraanse figuren en vooraanstaande persoonlijkheden. Hun diepgaande en ontroerende uitingen van solidariteit erkenden niet alleen de vier decennia lange vervolging van de bahá’ís, maar prezen ook de oproep van de campagne om de onderlinge verbondenheid tussen groepen te zien en voor een visie op de samenleving waarin iedereen, ongeacht geloof, achtergrond en geslacht, gelijke kansen heeft, en mogelijkheden heeft om mee te werken aan de bouw ervan.

Nobelprijswinnaar voor de vrede, Shirin Ebadi, zei in een videoverklaring: “Net als een virus dat zich door het lichaam verspreidt als het niet wordt voorkomen, als we misdaden tegen een bepaalde groep niet stoppen, zullen die zich verspreiden naar andere groepen. Dit is wat we zien bij de bahá’ís in Iran en de tien bahá’í-vrouwen die 40 jaar geleden werden geëxecuteerd vanwege hun geloof. Het onrecht dat we vandaag in Iran tegen alle groepen zien, is het resultaat van het feit dat we niet opstaan tegen het onrecht tegen de bahá’ís. We moeten ons verzetten tegen discriminatie en onrechtvaardigheid tegen wie dan ook, waar dan ook, en dit is de boodschap die de Our Story Is One-campagne probeert over te brengen. Inderdaad, wie we ook zijn, uit welke groep we ook komen, ons verhaal is één.”

De gerenommeerde Iraanse mensenrechtenadvocaat Mehrangiz Kar legde twee openbare verklaringen af, waarin zij opmerkte: “Hoe kun je de lege plekken van tien toegewijde jonge vrouwen in deze wereld opvullen? Hebben Iraniërs [in 1979] een revolutie geleid om de moord op bahá’ís mogelijk te maken? Of zodat alle Iraniërs in meer veiligheid en welvaart kunnen leven? We waren misschien geen getuigen op de dag dat ze tien jonge bahá’í-vrouwen vermoordden, maar nadat we erover hadden gehoord, werden we getuigen en toch zwegen we. Deze stilte heeft ons ook een prijs doen betalen. Laten we een pact met onszelf sluiten dat we nooit zullen zwijgen over misdaden van een regering.”

Ladan Boroumand, een vooraanstaande mensenrechtenactivist en een van de oprichters van het Abdorrahman Boroumand Centrum voor Mensenrechten in Iran, plaatste meerdere tweets, waarin zij in krachtige en emotionele bewoordingen verklaarde: “Ons verhaal is één: dat hebben we geleerd van onze bahá’í-medemensen. Hun onuitsprekelijke beproeving in de Islamitische Republiek Iran is de spiegel geworden waarin wij, gewone Iraanse burgers, naar onszelf kijken en onze tekortkomingen zien. Met grootmoedigheid vertellen ze ons #OurStorylsOne, we weten waarom hun verhaal het onze is geworden: want we stonden als onverschillige omstanders toen het allemaal begon.”

Mohammad-Javad Akbarin, een prominente journalist, zei: “Op die dag is degene die zweeg nu aan de beurt. Morgen komt ook de beurt aan de stillen van vandaag. Stilte tegenover onderdrukking en discriminatie leidt tot de onvermijdelijke ondergang van de mensheid.”

Touraj Atabaki, een vooraanstaand historicus en professor zei: “Laten we onze stem verheffen om gerechtigheid voor de bahá’ís te zoeken”, terwijl Parastou Forouhar, een bekende Iraniër, treffend verklaarde: “Ons verhaal is één; laten we een balsem zijn voor elkaars lijden.”

Nazanin Boniadi, Brits-Iraanse actrice en mensenrechtenactiviste, sprak haar steun uit voor de campagne via meerdere tweets en noemde het verhaal van de tien bahá’ís “werkelijk hartverscheurend #ourstoryisone”.

Aan het koor van steun werd Masih Alinejad toegevoegd, een andere bekende Iraanse persoonlijkheid, die bij twee gelegenheden haar steun betuigde door de BIC-campagnevideo te delen, actief om steun voor de campagne te vragen en een aangrijpende video te publiceren, geproduceerd door Brits-Iraanse acteur en komiek Omid Djalili. De video toont een fictief personage – een jonge Britse vrouw – die wordt gearresteerd, gevangengezet en veroordeeld tot executie vanwege haar overtuigingen, waardoor een parallel ontstaat tussen haar leven en dat van de tien vrouwen, zodat een publiek dat niet bekend is met zo’n realiteit een beter begrip krijgt van het verhaal.

Prominente televisiepersoonlijkheid Sina Valiollah sprak ook zijn steun uit voor de campagne via posts op Instagram en Twitter.

Iraniërs sloten zich zelfs aan bij de campagne vanuit het hart van de Iraanse repressie: in gevangenissen. De gevangengenomen en prominente mensenrechtenactivist, Nargess Mohammadi, plaatste moedig twee steunbetuigingen vanuit de Evin Prison, een faciliteit die bekendstaat om zijn wrede behandeling van gewetens- en geloofsgevangenen.

In haar verklaring zei ze: “De executie van de bahá’í-vrouwen vertegenwoordigde en legde de ware aard van de ‘religieuze vrouwonvriendelijke dictatuur’-regering bloot. Een van hen was een 16-jarig meisje. Elke keer als ik me haar en negen andere vrouwen in de rij voor de executie voorstel, herinner ik me een scène van Joden die naar de gaskamers van Auschwitz werden geleid. Vanuit het perspectief van een hulpeloze, onschuldige en stemloze mens die op weg is naar het executiepeloton met orde en naleving die geen verdere gehoorzaamheid vereisen, kan er niets worden gevonden.”

Arash Sadeghi, een vooraanstaande Iraanse activist die ook in de gevangenis zit, plaatste meerdere tweets en retweets waarin hij verklaarde: “Elke hoek van Mona’s verhaal die ik zie is een pijnlijke tragedie die de pen niet kan beschrijven… Ik hoorde de naam van 17-jarige Mona toen ik een tiener was en haar verhaal leerde kennen. Voor mij was ze een toonbeeld van eer, moed en kracht.”

Hossein Ronaghi, een andere prominente Iraanse activist die ondanks kritieke gezondheidstoestand jarenlang in de gevangenis zat en pas de afgelopen maanden werd vrijgelaten, steunde de campagne ook vanuit Iran door de post van de heer Sadeghi te retweeten.

Hami Bahadori, een bahá’í die momenteel ook in de gevangenis zit, gaf een emotionele videoverklaring af vanuit de Evin-gevangenis. Hij las de namen van elk van de tien vrouwen voor en zei: “Ik zal ze onthouden door hun onschuld, hun moed en hun sterk blijven voor hun rechten, zelfs als het hun het leven kost. Ik zal ze onthouden, net zoals ik me alle Iraanse meisjes en vrouwen zal herinneren die geloofden in hun voor de hand liggende rechten, zoals gelijkwaardigheid, en deze nastreefden, want ons verhaal is één.”

Asieh Amini, een andere bekende mensenrechtenactivist, verklaarde: “Acceptatie van het feit dat in ons huis, in dit geliefde thuisland, zoveel onderdrukking is gepleegd (en nog steeds wordt gepleegd), is de eerste stap om zulk kwaad uit te roeien.”

Nog eens duizenden Iraniërs van binnen en buiten Iran sloten zich aan bij de campagne via meeslepende tweets en berichten. Een tweet zei: “Ons verhaal is een van de mooiste korte verhalen over liefde en empathie van één volk met veel overtuigingen, die naast elkaar leven.”

Een andere persoon postte: “Wat de bahá’ís in Iran overkwam, gebeurt nog steeds, en toch zwegen we, en nu is de tijd gekomen om iedereen te pakken te krijgen. En nog een: “Ons verhaal is het verhaal van waarden, voor het behoud waarvan we standvastig waren en ons leven opofferden. Dit is het verhaal van vrouwen die hun leven hebben opgeofferd zodat vrijheid en gelijkheid zouden overleven.”

In een bericht over een video over de tien vrouwen schreef iemand: “Hoewel ik niet in enige ideologie geloof, vulde deze video van één minuut mijn hart met pijn en verdriet voor mijn landgenoten die, vanwege hun geloof, zo een hoge prijs betaalden! We zijn allemaal samen in het zoeken naar de rechten van elke dierbare Iraniër.”

Een andere persoon zei dat de #OurStoryIsOne-campagne “een kans was voor elk lid van de familie van Iraanse kunstenaars, en voor iedereen die een geloof hooghoudt, ongeacht religieuze, etnische, nationale, tribale of politieke oriëntatie. Ons verhaal is één.”

Talloze anderen, waaronder journalisten, academici en schrijvers, zoals IranWire-oprichter Maziar Bahari en IranWire-journalist Samira Rahi, dichter en lid van de faculteit van de Universiteit van Pennsylvania, Fatemeh Shams, Iraanse internationale journalisten Shahed Alavi, Parisa Sadeghi, Niki Mahjoub en Nooshin Khany, Kayhan Life en zijn redacteur Nazenin Ansari, BBC-journalisten Kasra Naji, Rozita Riazati en Reihaneh Mazaheri, Radio Farda en Radio Zamaneh-journalisten Roozbeh Bolhari en Reza Haji Hosseini, Betty Yousefi van Manoto, Mahmood Amiry-Moghaddam, directeur van de ngo Iran Human Rights, activist Taghi Rahmani, voormalig politiek gevangene, Hadi Mehrani, de documentairemaker Pooyan Mokari, kinderauteur Shadi Beyzaei, sloten zich aan bij de golf van steun voor de #OurStoryIsOne-campagne.

Berichtgeving in de media

In een verdere blijk van wereldwijde steun berichtten toonaangevende mediakanalen over de hele wereld, van televisie, radio en gedrukte media, ook over de campagne. Door middel van aangrijpende verhalen over de tien vrouwen, boeiende interviews met familieleden en uitgebreide verslaggeving van de herdenkingsevenementen, schetsten ze een alomvattend beeld van de betekenis van de campagne, waardoor het bereik van de #OurStoryIsOne-campagne verder werd uitgebreid naar miljoenen mensen over de hele wereld.

NBC, een prominente Amerikaanse omroep, zond een indrukwekkend stuk uit over de executies met interviews met familieleden, met een diepgaande analyse voor het Amerikaanse publiek. Andere nieuwsuitzendingen zoals News Center Maine, een aan NBC gelieerde onderneming, evenals Media Line, FavNews en Religion News Service maakten ook rapportages over de campagne.

Agence-France Presse plaatste een artikel dat op tal van platforms werd verspreid, waaronder France 24, waardoor de zichtbaarheid van de campagne verder werd vergroot.

In Canada hebben prominente medianetwerken waaronder CBC, CTV en Global News evenals lokale netwerken zoals Winnipeg Free Press en Burlington Today hun schijnwerpers gericht op de executies en de herdenkingsevenementen die ter gelegenheid daarvan in Canada werden gehouden.

De Britse krant The Telegraph publiceerde ook een opiniestuk over de campagne. Het jubileum en de boodschap ervan werden verder belicht in een podcast-interview met Omid Djalili, gepresenteerd door de prominente Britse persoonlijkheid Russell Brand. Ook een BBC-correspondent en analist voor het Midden-Oosten ondersteunde de campagne.

Radio France International presenteerde de campagne op prominente wijze en bracht hoofdartikelen uit in zowel het Frans als Perzisch, aangevuld met een speciale podcast. Ook de gerenommeerde Franstalige blog Lettres de Téhéran belichtte de inspanningen van de campagne. Bovendien leende de Oostenrijkse nationale omroep, ORF, zijn stem om de boodschap van de campagne te versterken.

De toonaangevende Noorse krant, Vårt Land, publiceerde een themabijdrage over het verhaal en schreef dat het een “beangstigende” actualiteit had voor vandaag.

Het Duitse mediakanaal Deutsche Welle publiceerde artikelen in het Duits en Engels, evenals een televisieprogramma, en de kranten en radiostations Die Welt, WDR, en Deutschlandfunk deden ook verslag van het jubileum en de campagne.

In Spanje belichtte de toonaangevende krant El País de situatie in Iran en het tragische verhaal van de tien vrouwen door middel van een meeslepend opiniestuk. El Mundo zette de doelstellingen en impact van de campagne uiteen in een uitgebreide themabijdrage. De nationale omroep, RTVE Canal 24, zond een verhelderend interview uit met de in Spanje gevestigde Iraanse mensenrechtenactivist Ryma Shirmohammadi, net als andere omroepen. Om het gesprek te versterken, werden drie bahá’ís geïnterviewd op verschillende Spaanse mediaplatforms.

De grootste krant van Luxemburg, Luxembourg Tageblatt, publiceerde een artikel van de hoofdredacteur over zowel het Luxemburgse evenement voor de campagne als de strijd van Iraanse vrouwen vanaf de executie van de tien vrouwen tot vandaag.

In Australië besprak een podcast van Vision Australia, Focal Point genaamd, de campagne.

In India werden tientallen nieuwsberichten gepubliceerd of uitgezonden, onder meer door Taasir Urdu Daily, Newsinc24, Third Eye World News, de Hindi-krant Right Media, Bhopal News, OpIndia, ETV Bharat Urdu, Arunachal Observer en vele anderen.

De nieuwsuitzending Newswav in Maleisië gaf verslag van de campagne in Zuidoost-Azië, en Noviny TV in Slowakije zond een verslag uit van de verjaardag van de executie van de tien bahá’í-vrouwen naar de Baltische staten.

De nationale krant van Mexico, Milenio, belichtte de campagne met een hoofdartikel. In Nieuw-Zeeland is een uitgebreid stuk gepubliceerd op Stuff, de nationale nieuwszender en de populairste nationale nieuwswebsite van het land.

De campagne kreeg ook uitgebreid aandacht van alle grote Perzische mediakanalen, televisie- en radioprogramma’s en in honderden artikelen.

Radio Farda produceerde een reeks van 20 speciale programma’s voor de campagne, waaronder de Radio Farda-documentaire Before Sunrise, een speciaal één-op-één-interview met Simin Fahandej, drie radioreportages, vier artikelen, vijf digitale stukken en zes korte video’s. Daarnaast deden ze verslag van het herdenkingsevenement in Frankrijk. BBC Persian, Voice of America Persian, Euronews, Iran International, Deutsche Welle Persian TV, Tavanaa en anderen vergrootten de zichtbaarheid van de campagne verder door middel van een groot aantal nieuwsberichten, speciale programma’s en interviews.

IranWire’s uitgebreide gedrukte berichtgeving over het verhaal van de tien vrouwen omvatte een artikel met de titel Our Story Is One: The First Mass Execution of Women in Iran, een artikel over de campagne en hoofdartikelen over de vrouwen, waaronder Zarrin Moghimi-Abyaneh, Tahereh Arjomandi Siyavashi, Mahshid Niroumand, Roya Eshraghi, Shahin (Shirin) Dalvand, en Mona Mahmoudnejad.

Voortdurend momentum

De ontroerende verhalen van de tien vrouwen en de campagneboodschap van eenheid ondanks tegenspoed en vervolging hebben wereldwijd een publiek geraakt, van bekende publieke figuren tot gewone individuen. Een dergelijke verreikende weerklank is een krachtig bewijs van het feit dat, ondanks decennia van verdeeldheid en haatdragende taal verspreid door de Iraanse regering, bevolkingen inherent geneigd zijn tot eenheid en onderlinge verbondenheid.

De campagne duurt een jaar en zal zich geleidelijk ontrafelen via meerdere fasen, initiatieven en evenementen, tot 18 juni 2024.

“De alledaagsheid van deze vrouwen, tien dochters, zussen, moeders en echtgenotes die hun eigen dromen en aspiraties hadden om vervolgens op brute wijze van hen te worden beroofd, heeft diepe weerklank gevonden bij het publiek over de hele wereld”, zei mevrouw Fahandej van BIC. “Hun namen, waarvan men vermoedde dat deze verborgen en ondergronds begraven waren, zijn in plaats daarvan tot bloei gekomen, hun nalatenschap verspreidde zich als veerkrachtige zaailingen over de hele wereld en kwam tevoorschijn als stralende bakens van eenheid.

“Door hun offers en verhalen vertellen we het verhaal van elke vrouw in Iran die sinds hun executie in hun voetsporen is getreden. Door elk van hun levens, die zo wreed zijn geëindigd, vertellen we het verhaal van elk meisje en elke vrouw die vervolging, onrecht en discriminatie blijft ondergaan vanwege haar geloof in gelijkwaardigheid en rechtvaardigheid. Laat de echo’s van hun opoffering en hun smeekbede aan de wereld voor gelijkheid en eenheid, dienen als een sterke herinnering dat geweld en wreedheid ideeën en principes waarvan de tijd gekomen is niet kunnen doden, maar in plaats daarvan het vurige verlangen naar die ideeën, naar gerechtigheid, zullen vergroten, voor gelijkwaardighheid en eenheid.”

Bron: https://www.bic.org/news/ourstoryisone-attracts-unprecedented-support-global-reach-hundreds-millions